Zoals de afgelopen weken al bleek, is het bijhouden van een blog lastig als je het ergens naar je zin hebt. De laatste weken zijn dan ook voorbij gevlogen. Te snel als je het mij vraagt. Het is nu over twaalven en morgen vroeg komt de bus mij halen richting Hermanus, maar ik lig wakker terwijl ik o zo moe ben en dan komen de 2,5 maand Kaapstad in mijn gedachten nog eens voorbij. Wanneer ik je kijk naar wat ik allemaal gedaan heb, lijken deze 2,5 maand wel 2 jaar. Zo erg is Kaapstad mijn thuis geworden en aan de andere kant lijkt het pas een week of twee zo snel is de tijd gegaan.Zo zou ik bijna vergeten dat ik uit een vliegtuig ben gesprongen, dat ik geskimd ben,dat mijn vader langsis geweest en datde hele familie Kathmann ruim een maand geleden ook nog hier was.

Ook deafgelopen maand waseen maand omniet te vergeten. Het weeris nog steeds top en zo is er genoeg tijd om van de zon te genieten. Heb ik kunnen genieten vande Zuid Afrikaanse Carnaval, werd big blue mijn vaste weekend stek, hebben we Lion´s Head beklommen met zonsondergang, was er een grote brand, een grote fiets competitie, ben ik begonnen met het assisteren van groep 3 op de douglas school.

Daar 40 kinderen in de klas, met de meest onmogelijke namen. Nuhaa, Nuraa, Shukri tot, Ubaid en Taahier. In de klas heb ik veel geholpen met het geven van extra uitleg, het testen van de kids. Maar wat een wereld van verschil. Geen grote handelingsplan, geen digitaal bord en geen gezonde school.

Een proefpark in Claremonts een wijk van Kaapstad met de hele familie en een Cape town jazz festival brengt je gedachten weer even naar Haarlem en de zomer die er straks gaat aankomen met deze gezellige dingen als ik weer terug ben.

We hebben een vrijdag met de social worker van het St. George Home door gebracht langs de Indische Ocean van Boulders beach naar Kalkbay en muizenberg.

Het een na laatste weekend hebben Jess en Leeyanne met mij doorgebracht in Kaapstad. Die heb ik vrijdag ochtend opgehaaldvan de bootna hun ochtend tour Robbeneiland. Na een lekkere lunch, kwamen ook zij niet onder het tochtje met een debiele bus uit. Op gepropt enhortend en stodend (file) kwamen we aan bij mij project. Helaas door onze file vertraging waren niet alle kinderen aanwezig.Welwerden er twee nieuwe meiden (4& 11 jr)achter gelaten in het tehuis door hun moeder (broertje en baby, gingen ergens anders heen). Die zichtjes van die meiden was hart verscheurend, zo kwetsbaar en intens verdrietig en dan hield te oudste van de twee zich nog behoorllijk sterk om zich te bekommeren over de jongste. Die blikken van die meiden zal ik niet snel vergeten.Veder bestond het weekend veelal uit eten, kletsen, lachen, nog meer eten, wijn drinken met een tour van Adriaan, van de zon en het strand genieten, slapen het gezellige P... hotel ( sorry er lezen kids mee). Een weekend dat veel te snel voorbij ging en nog wel dagen had mogen duren.

De laatste week bestond naast afscheidnemen op mijn twee projecten (kom ik nog op terug), ook uit muffins verkopen in de pauze school, bijna alle 40 namen kennen, een gezonde picknick buiten (OBS de Cirkel als groot voorbeeld), uiteten met Greg en Wim,
film avond op school (1 film en buiten) en als afsluiter met 24
Meiden van het St. George home naar het Circus.Het afscheid met Kaaprstad was moelijk dan het afscheid met thuis. MIsschien is dat omdat ik niet weer welke meiden ik ooit nog terug ga zien of wat er van ze terecht gaat komen. Afgelopen weekend heb ik geslapen het hostel Sunflowerstop. Hier is mijn avondtuur in Kaapstad gestart en geeindigd. Laatste keer genoten van Clifton Beach, mijn favorite ontbijt plek, de film en Ocean basket.

Ik ben benieuwd wat de komende maand mij gaat brengen. Morgen ga ik Kayaken op zee. Afgelopen zondag had de eigenaress nog een walvis bij haar Kayak, dus ik ben benieuwd.

Tot het volgende verhaal!

XX